Przepełnieni głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci Stanisława Kowalskiego – założyciela i wieloletniego Prezesa Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” oraz Fundacji Sedeka.
Strata Stanisława Kowalskiego dla Fundacji, jej pracowników i Podopiecznych jest niepowetowana. Nasze serca łączą się w bólu z rodziną zmarłego – z Jego dziećmi oraz wnukami. Pamięć o Nim na zawsze pozostanie z nami.
Stanisławowi Kowalskiemu zawsze przyświecało motto życiowe, zaczerpnięte od słów poety Juliana Tuwima „…uszczęśliwiać innych i w ich szczęściu znaleźć własne”. To zdanie stało się inspiracją do stworzenia dzieła życia – Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” oraz Fundacji Sedeka. Z Jego inicjatywy powstały również trzy Ośrodki Rehabilitacji: Amicus, Biomicus i Cemicus.
Stanisław Kowalski urodził się 30 kwietnia 1933 roku. Ukończył Politechnikę Warszawską, uzyskując stopień magistra inżyniera. Przez 20 lat pracował w przemyśle maszynowym, następnie prowadził działalność gospodarczą.
Osobista tragedia przewartościowała Jego życie, w pomocy innym zaczął postrzegać największą wartość. Najpierw pomagał kilkorgu dzieciom. Z czasem zwracało się do niego coraz więcej osób z prośbą o wsparcie. A On nigdy nie odmawiał. W 1998 roku – za namową profesora Zbigniewa Religi – założył Fundację Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”, a w 2009 roku wychodząc naprzeciw społecznym potrzebom, powołał drugą organizację non profit – Fundację Sedeka. W jej ramach działają Grupy Pożytku Publicznego, niosące bezpośrednią pomoc najbardziej potrzebującym osobom dorosłym.
Powołał Klub Myszki Norki, który w ramach zabaw, ciekawych spotkań i sportowych zajęć integruje dzieci zdrowe z dziećmi chorymi i z niepełnosprawnościami.
Był miłośnikiem literatury i malarstwa. Z tych zamiłowań wzięła się prowadzona z sukcesami przez wiele lat działalność wydawnicza. Napisał kilka książek o tematyce poruszającej poważne, niemal filozoficzne tematy dotyczące Boga i życia, jak i książek przeznaczonych dla najmłodszych czytelników. Wydawał książki innych znanych autorów literatury dziecięcej, kalendarze z malarstwem i Myszką Norką. Był koneserem sztuki i człowiekiem o bardzo szerokich horyzontach.
Stanisław Kowalski za to, że zawsze „dążył z pomocą”, otrzymał od dzieci Order Uśmiechu – najwspanialsze wyróżnienie, które cenił sobie ponad wszystkie inne. A nagród i odznaczeń otrzymał bardzo wiele. Wśród nich są m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal im. dr. Henryka Jordana, Medal Korczakowski, Medal Solidarności Społecznej, Medal „Przyjaciel Dziecka”, Medal „Zasłużony dla Niepełnosprawnych”, Medal „Serce za Serce, Order ECCE HOMO, nagroda im. św. Brata Alberta, medal „Milito Pro Christo”, tytuł „Lidera działalności charytatywnej w Polsce”, wyróżnienie „Lodołamacz 2011”, statuetką PFRON-u „Za Szczególne Osiągnięcia w Działaniach na rzecz Dzieci z Niepełnosprawnością”.
W swoją działalność zaangażował bardzo wiele znanych i cenionych osób, zarażał entuzjazmem, a swoją energią zawstydzał częstokroć o wiele młodsze osoby. Kładł podwaliny pod działalność filantropijną, kiedy jeszcze w Polsce była mało znana i niezbyt powszechna.
Stanisław Kowalski był prawdziwym społecznikiem, człowiekiem pełnym pasji i empatii. Mawiał: „Im mniej czasu mi zostało, tym więcej rzeczy mam do zrobienia”. Będzie nam go bardzo brakowało, czujemy jednak wielkie zobowiązanie, aby dzieło, które stworzył nadal rozwijać i aby jak najbardziej efektywnie pomagać.
