12123 Węglowska Małgorzata

Mam na imię Małgorzata  W 2010 r. z powodu choroby – stożka rogówki, przeszłam przeszczep rogówki w lewym oku.

Wiele miesięcy oczekiwania na dawcę oraz sama operacja okazały się jedynie początkiem dalszej, kosztownej walki z chorobą. Cytując Tadeusza Różewicza „Najlepiej widzę, kiedy zamknę oczy”,  bo wtedy nic nie dokucza, nie boli, nie odczuwam dyskomfortu związanego z noszeniem soczewki, ciśnieniem i światłowstrętem.

Na palcach jednej ręki mogłabym policzyć, ile razy nie bolało mnie oko w ciągu tych kilkunastu lat, które minęły od operacji – ale mimo przeciwności losu, trzeba dalej żyć. I chociaż po kilu latach, podczas kontroli usłyszałam od lekarza prowadzącego, że to samo schorzenie zaczyna atakować również prawe oko, nie załamuję się i idę dalej, biorąc życie takim, jakie jest – nie tracąc nadziei na lepsze jutro.

Niestety, abym mogła normalnie funkcjonować na co dzień, konieczna jest bardzo kosztowna wymiana soczewki hybrydowej co pół roku. Oprócz tego, codziennie muszę stosować specjalistyczne krople i maści, a także płyny do soczewki, ponieważ w oku często tworzą się stany zapalne, co dodatkowo pogarsza jego stan. Z kolei bez soczewki widzę tylko na prawe oko i to w 80 % .

Wymiana soczewki oraz związane z nią leczenie, nie są refundowane, przez co jestem zmuszona samodzielnie ponosić bardzo wysokie koszty, by ratować swój wzrok. Co gorsza, te koszty rosną niemal z miesiąca na miesiąc, w związku z czym nie jestem już w stanie odpowiednio zadbać o zdrowie swoich oczu.

Dlatego będę bardzo wdzięczna za wszelkie wsparcie finansowe, które pomoże mi zastosować odpowiednie leczenie, a w rezultacie uratować wzrok.