12277 Rumniak Elżbieta

Jako młoda dziewczyna marzyłam o posiadaniu gromadki dzieci. Pierwsze urodziłam w wieku 19 lat i miałam nadzieję, że wkrótce pojawią się kolejne. Niestety, dwa lata później zachorowałam na kamicę nerkową, przez co straciłam ciążę, a kiedy ponownie oczekiwałam dziecka, okazało się, że to ciąża pozamaciczna. Skończyło się dla mnie poważną operacją, podczas której lekarze musieli również usunąć narządy rodne, a u mnie nastąpiło zatrzymanie akcji serca. Pół roku później doznałam pierwszego zawału, a cztery lata później kolejnego.

Od tego czasu zaczęły się ciągłe wizyty u lekarzy, badania, a wraz z nimi kolejne komplikacje. Najpierw zakażenie żółtaczką, zaraz potem gruźlica, a następnie inne choroby. Łącznie spędziłam w szpitalach pięć lat z krótkimi przerwami na pobyty w domu. Po jakimś czasie zaczęłam się też zmagać z coraz większą otyłością, w tej chwili jest to już otyłość olbrzymia. Ma to związek m.in. z cukrzycą typu 2 oraz insulinoopornością, które mocno zaburzają prawidłowe funkcjonowanie mojego organizmu.

W ciągu ostatnich lat stan mojego zdrowia znowu się pogorszył. W czasie pandemii, przeszłam zakażenie koronawirusem, który pozostawił po sobie zmiany neurologiczne, a szczególnie problemy z pamięcią. Przeżyłam także kolejny zawał serca oraz zapaść. Jakby tego było mało, przydarzył mi się wypadek, upadłam tak niefortunnie, że złamałam biodro. Niestety, leczenie operacyjne nie było możliwe, ze względu na towarzyszące mi schorzenia i związane z tym ryzyko. Złamana kość nadal uciska, powodując silny ból, z którym żyję na co dzień. Jedyne, co mogę zrobić w tej sytuacji, to  przyjmować stale mocne leki przeciwbólowe. Do tego wszystkiego, cierpię na trądzik różowaty, wywołujący trudne do wytrzymania pieczenie skóry przy każdym zaostrzeniu choroby.

Ze względu na otyłość oraz zwyrodnienia stawów, poruszam się wyłącznie przy pomocy balkonika i nie wychodzę poza teren swojego mieszkania. Potrzebuję ciągłego wsparcia drugiej osoby w codziennych czynnościach, więc opłacam opiekuna, który pomaga mi, gdy mąż jest w pracy. Przyjmuję wiele leków, w tym insulinę – 4 razy dziennie, potrzebuję też sprzętów rehabilitacyjnych do ćwiczeń w domu oraz pomocy rehabilitantów, ponieważ jest to niezbędne, by stan mojego zdrowia nie pogarszał się w szybkim tempie.

Bardzo chciałabym dostosować mieszkanie do potrzeb osoby z niepełnosprawnością ruchową, co znacznie ułatwiłoby mi codzienne funkcjonowanie, ale już samo leczenie i rehabilitacja pochłaniają bardzo dużo pieniędzy, a moja sytuacja materialna jest coraz trudniejsza, dlatego będę bardzo wdzięczna za każde wsparcie finansowe.