12470 Kania Dorota

Dorota zawsze była osobą bardzo aktywną, uwielbiała sport, pracowała jako trenerka fitness, realizowała się także jako mama dwójki nastoletnich dzieci.

Pod koniec 2018 r. jej stan zdrowia nieoczekiwanie zaczął się pogarszać. Odczuwała wyraźne osłabienie lewej ręki, pojawiły się też problemy z opadaniem powieki i drobne kłopoty z mówieniem. Te objawy były niepokojące, ale nikt wówczas nie łączył ich jeszcze z początkiem bardzo ciężkiej choroby.

W 2019 r. Dorota przeszła operację neurochirurgiczną z powodu mielopatii szyjnej, wtedy jeszcze samodzielnie chodziła i mówiła. Jednak niedługo później usłyszała od lekarzy nieodwołalną i przerażającą diagnozę – SLA (stwardnienie zanikowe boczne).

Od września 2020 r. Dorota oddycha za pomocą respiratora i rurki tracheostomijnej, a pokarm przyjmuje przez przetokę PEG (przezskórna endoskopowa gastrostomia). Nie jest w stanie samodzielnie ruszać się, mówić, przełykać ani oddychać; porozumiewa się jedynie ruchami oczu z pomocą kartki z literami.

Wymaga codziennej, wielogodzinnej opieki oraz rehabilitacji ruchowej i oddechowej w celu utrzymania wszystkich funkcji życiowych, potrzebuje również fachowej pielęgnacji. Mąż Doroty zrezygnował z pracy po to, żeby się nią opiekować. Zakupił wózek specjalnie dostosowany do wożenia osoby z respiratorem oraz schodołaz, gdyż mieszkają na drugim piętrze. Dzięki temu może codziennie zabierać żonę na długie spacery, które pozwalają Dorocie na większy kontakt ze światem zewnętrznym, dostarczają bodźców dla ćwiczenia umysłu, a przede wszystkim stanowią formę rehabilitacji dla płuc.

Niestety, koszty leczenia i rehabilitacji są bardzo wysokie, do tego dochodzi zakup niezbędnych sprzętów, artykułów medycznych i higienicznych.

W obecnej sytuacji rodzina Doroty bardzo potrzebuje wsparcia finansowego, dlatego liczy się każda pomoc.