10688 Agnieszka Gabor

Celem Grupy jest poprawa sytuacji życiowej Agnieszki.

W 1990 r., u 15-letniej wówczas Agnieszki, zdiagnozowano miastenię uogólnioną. Miastenia to rzadko spotykana choroba objawiająca się nadmierną męczliwością mięśni spowodowaną zaburzeniami w przekazywaniu impulsu nerwowego na połączeniu nerwowo-mięśniowym. Choroba występuje u osób w każdym wieku, niezależnie od płci.

Najczęściej pierwszym objawem choroby jest męczliwość mięśni poruszających gałką oczną i mięśni poruszających powieki. Powoduje to dwojenie się obrazów, niewyraźne widzenie oraz opadanie powiek. Objęcie chorobą mięśni gardła, krtani i jamy ustnej manifestuje się zaburzeniami mowy, trudnościami w gryzieniu i połykaniu pokarmów – chory nie może żuć, nie może połknąć pokarmu, mowa staje się w trakcie mówienia niewyraźna, może dochodzić do opadania żuchwy. Zajęcie przez miastenię rąk objawia się trudnościami w wykonywaniu codziennych czynności takich jak mycie, czesanie, pisanie, trzymanie telefonu, układanie rzeczy na półkach itp. Przy wykonywaniu tych czynności ręce stopniowo słabną i opadają. Przy zajęciu mięśni nóg chory ma trudności w poruszaniu się, np. utrudnione jest chodzenie po schodach, wstawanie z pozycji kucznej, siedzącej czy leżącej. Po dłuższym chodzeniu chory może upaść.

Najbardziej niebezpiecznym objawem miastenii są trudności w oddychaniu – w takim przypadku chorzy często wymagają leczenia na oddziale intensywnej terapii – pacjenci najczęściej kwalifikują się do zintubowania i sztucznego wspomagania oddechu. Takich właśnie groźnych niewydolności oddechowych wielokrotnie doświadczyła Agnieszka.

Zgromadzone przez Grupę środki pieniężne są przeznaczane przede wszystkim na leczenie oraz rehabilitację Agnieszki.