12605 Krzyżanowska Lesia

Wszystko zaczęło się dość niewinnie. Moją żonę, Lesię, z dnia na dzień coraz bardziej bolało lewe kolano, a chodzenie sprawiało jej coraz więcej trudu. Zdecydowaliśmy się więc iść do ortopedy, który wykonał prześwietlenie kolana i zaplanował leczenie. Nie spodziewaliśmy się, że mimo wydania zatrważającej ilości pieniędzy, diagnoza okaże się błędna…

Na zalecane zastrzyki wydawaliśmy różne kwoty – 350 zł, 700 zł, a nawet 1500 zł. W opłaceniu leczenia pomagali nam rodzice, gdyż sami nie byliśmy w stanie pokryć takich wydatków. Myśleliśmy, że jesteśmy na dobrej drodze, że przed nami ostatnia prosta – aż do dnia, gdy Lesia nie mogła już wcale stanąć na lewej nodze. Zadzwoniła do mnie z pracy, zapłakana. Dwukrotnie karetka zabierała ją do szpitala, a noga puchła w oczach. W końcu lekarz przedstawił częściową diagnozę – nowotwór o nieznanym charakterze, podejrzenie mięsaka kości piszczelowej lewej i podudzia lewego. Od razu poinformował, że nie jest w stanie nic zaradzić i konieczna będzie wizyta w Warszawie.

Nie mieliśmy innego wyjścia jak jechać ze Śląska do Warszawy – aż 450 km. Profesor, który nas przyjął, powiedział, że dotychczasowe leczenie na nic się zdało. Musieliśmy zacząć wszystko od początku…

Liczyliśmy, że uda się uniknąć amputacji. Niestety, tak się nie stało. Dlatego teraz Lesia potrzebuje bardzo drogiej protezy!

Lesia z bólu nie sypia po nocach, płacze… Nie pomagają najsilniejsze leki przeciwbólowe. Mimo to jest wspaniałą żoną i mamą. Bardzo chciałbym złagodzić jej ból, pomóc w leczeniu i kupić potrzebną protezę. Niestety nie mamy już pieniędzy na leczenie. Doszliśmy do tak trudnego momentu, że zalegamy z czynszem za mieszkanie.

Cena protezy jest ogromna – 170 tysięcy złotych!

A do tego dochodzi przecież koszt rehabilitacji, leków, wizyt kontrolnych… Błagamy, pomóżcie nam! Tylko wspólnymi siłami jesteśmy uzbierać potrzebną kwotę.

Sławek i Lesia