11826 Modrzyński Patryk

Patryk od urodzenia choruje na dziecięce porażenie mózgowe. Stwierdzono u niego także autyzm oraz głębokie upośledzenie umysłowe. Dodatkowo, w okresie dojrzewania u syna zaczęły się nasilać zachowania autoagresywne (gryzienie i okaleczanie się).

Z tego powodu, Patryk jako 18-latek, znaczną większość czasu spędzał zabezpieczony kaftanem bezpieczeństwa. Niestety, podczas częstych pobytów w szpitalu, został też zarażony wirusem HCV, co uniemożliwiło mu uczestniczenie w Warsztatach Terapii Zajęciowej.

Cała ta sytuacja sprawiła, że w 2008 r. podjąłem decyzję o zrezygnowaniu z atrakcyjnej pracy, by móc zaopiekować się synem i walczyć o poprawę jego stanu zdrowia. Od tego czasu zajmuję się Patrykiem samodzielnie właściwie przez 24 godziny na dobę, ponieważ wymaga on pomocy we wszystkich czynnościach (tj. higiena osobista, nauka, zabawa, spacer, rehabilitacja, spożywanie posiłków).

Dwa razy w tygodniu przez dwie godziny korzystam z pomocy opiekunek, by jemu urozmaicić czas wolny, a sobie umożliwić wykonanie podstawowych domowych obowiązków, tj. gotowanie, pranie czy sprzątanie mieszkania. Nasze dochody ograniczają się do zasiłku pielęgnacyjnego, renty socjalnej i alimentów. Niestety, to zupełnie nie wystarcza na zaspokojenie realnych potrzeb, dlatego tak ważna jest dla nas pomoc dobrych ludzi.

Dzięki otrzymanemu dotąd wsparciu finansowemu, udało się z sukcesem zakończyć leczenie syna z wirusa HCV, a także utrzymać ciągłość rehabilitacji przez cały rok i wyjechać na turnus rehabilitacyjny. Mogłem również zorganizować samodzielnie wiele „wycieczek”, podczas których pokazywałem Patrykowi otaczający świat i uczyłem go kontaktu ze społeczeństwem. Zauważyłem, że jazda samochodem wpływa bardzo dobrze na jego system nerwowy, co przekłada się na dużo lepsze codzienne funkcjonowanie. Podjęliśmy nawet próby adaptacyjne w świetlicy środowiskowej w Łodzi. Stały nadzór lekarski, nieprzerwana rehabilitacja i troskliwa opieka, połączona z częstszymi kontaktami społecznymi, sprawiły, że stan zdrowia Patryka z każdym rokiem znacznie się poprawia.

Obecnie zachowania autoagresywne zostały „uśpione”, a syn stał się pogodnym, aktywnym młodzieńcem. Bardzo mi zależy na tym, by kontynuować dotychczasowe działania, które przynoszą tak wyraźne efekty. Patryk rozpoczął indywidualną naukę komunikowania się z otoczeniem za pomocą piktogramów. Chciałbym zakupić nowe przedmioty dydaktyczne i audiowizualne oraz zapewnić synowi turnus rehabilitacyjny.

Jedynie dzięki pomocy finansowej, możliwe będzie utrzymanie tego, co już osiągnęliśmy oraz dalsza poprawa zdrowia i codziennego funkcjonowania. Za wszelką pomoc i zrozumienie, w imieniu syna i własnym serdecznie dziękuję.

Tata Patryka