12402 Trochowski Marian

Kim jesteśmy?

Jesteśmy dużą, kochającą się rodziną, żyjącą ze sobą na co dzień. Rodzice – Hania i Marian, córki z rodzinami, w tym ukochane wnuki:  Kajetan, Zosia, Basia i Marcelinka. Jeszcze chwilę temu tak wyglądało nasze życie – wspólne obiady każdego dnia, niezastąpiona pomoc Mariana w odbieraniu dzieci z przedszkola, szkoły czy basenu, dowożenie awaryjnie worka na zajęcia WF, bo został w domu czy bloku na plastykę. Każdy dzień, weekend, święta, urodziny, imieniny, wakacje – zawsze razem.

Marian to niezwykle inteligentny, mądry i dowcipny człowiek, kochający piłkę nożną, morze, góry, narty… kochający życie nad życie. Na pierwszym jednak miejscu ogromnie kochający swoją rodzinę, zwłaszcza wnuki, którym co drugi dzień chciał dawać zastrzyk, żeby już nie rosły.

Co się wydarzyło?

I nagle to wszystko runęło! Nagle świat się zatrzymał i przybrał jakiś dziwny kształt. Choć z pozoru wszystko dookoła wygląda tak samo, to dla nas nic nie jest już takie samo… choć mocno wierzymy, że będzie!!!

W dniu 31 marca 2022 roku Marian trafił na SOR z bólem w klatce piersiowej. Niestety, na skutek długiego czasu oczekiwania na udzielenie pomocy przeszedł w szpitalu zawał serca, a w konsekwencji wykonanych podczas zawału inwazyjnych zabiegów medycznych, zapadł w śpiączkę mózgową.

Nasz cel

Po 5 miesiącach spędzonych na szpitalnym OIT,  zaczęła się nasza intensywna praca nad powrotem Mariana do zdrowia. Każdego dnia czekamy na cud, a czekając jednocześnie działamy! Chcemy odbudować u Mariana to, co przestało działać, chcemy obudzić Mariana
z powrotem do życia. Tak bardzo za nim tęsknimy. I choć łzy same cisną się do oczu, to nie poddajemy się i ogromnie wierzymy w to, że Marian do nas wróci oraz,  że Wy możecie nam w tym pomóc.

Marian wymaga ciągłej rehabilitacji neurologicznej i funkcjonalnej w specjalistycznych prywatnych ośrodkach; ciągłej stymulacji, suplementacji i pielęgnacji.

W przerwach pomiędzy wyjazdami  do ośrodków rehabilitacyjnych  potrzebuje też urządzeń do transferu i rehabilitacji w warunkach domowych  tj.  poruszania się, przekładania, pionizacji.  Ważną  sprawą jest też pozyskanie specjalistycznego środka transportu, który umożliwi dowożenie Mariana na sesje terapeutyczne poza miejsce zamieszkania.

Wszystko to pochłania ogromne środki finansowe, znacznie przekraczające nasze możliwości. Dlatego tak bardzo potrzebujemy wsparcia ludzi o dobrych i wrażliwych sercach. Prosimy, pomóż nam!

Rodzina Mariana