11965 Dudka Czesława

Mam na imię Czesława i tym roku kończę 66 lat. Dla jednych dużo, a dla innych pełnia życia. I tak właśnie miało być. W zasięgu czekała na mnie upragniona emerytura, spacery z wnukami, pasje… Wszystko runęło latem 2018 roku. Tak niepozornie, od bólu pleców.

Niby błahy problem okazał się wyrokiem! Stwardnienie zanikowe boczne…. to choroba…. (łac. SLA – choroba neuronu ruchowego która nieuchronnie prowadzi do śmierci). Świat się zatrzymał, choroba niestety nie.. Decydujące okazały się 2 miesiące spędzone na OIOM-ie w 2020 roku. Choroba bardzo szybko przykuła mnie do łóżka, całkowity niedowład nóg i rąk, przy życiu utrzymuje mnie respirator, a w tchawicy tkwi rura tracheostomijna. Bez niej uduszę się, z nią mogę mówić jedynie szeptem.

Choroba odbiera mi wszystko, samodzielność, niezależność a nawet możliwość komunikowania się z bliskimi. Miałam być spełniająca się w swojej roli babcią, ale los sprawił, że ja bez pomocy najbliższych nie jestem w stanie zająć się nawet sobą.

Proszę pomóż mi w codziennej walce o życie. W walce, której wynik jest z góry znany. Umieram, gdyż na SLA nie ma lekarstwa. Codzienna wyspecjalizowana rehabilitacja pozwoli mi BYĆ, jak na dłużej po prostu być.

Przekaż 1% podatku abym mogła sfinansować swoją rehabilitację, sprzęt oraz opiekę medyczną, której nie refunduje NFZ.